Subscribe

RSS Feed (xml)

Powered By

Skin Design:
Free Blogger Skins

Powered by Blogger

15/7/09

Για όσους συνεχίζουν να ονειρεύονται..........

Κλείνω τα μάτια και βλέπω εικόνες. Εικόνες παλιές, που έχουν ξεθωριάσει στο χρόνο, μα είναι τόσο μα τόσο νωπές. Δεκάδες παιδιά να παίζουν σε αλάνες. Να πέφτουν και να ξανασηκώνονται. Να χτυπούν, να ματώνουν και πάλι να στέκονται όρθια χωρίς να δακρύζουν, χωρίς να φοβούνται.

Κι όταν αποκαμωμένα, από το παιχνίδι, ξαπλώνουν στο χώμα, γελούν. Γελούν για την ημέρα που πέρασε και χαμογελούν σε εκείνη που θα έρθει. Πίνουν από τα ίδια ποτήρια, τρώνε από τα ίδια πιάτα, μοιράζονται τις ίδιες σκέψεις, τις ίδιες ελπίδες και τα ίδια όνειρα.

Για αυτά τα όνειρα, την επόμενη ημέρα, βγαίνουν στους δρόμους. Είναι όλοι τους εκεί. Διαδηλώνουν, φωνάζουν, τραγουδούν και διεκδικούν Δημόσια δωρεάν παιδεία. Μια παιδεία με αρχές, αξίες, πρότυπα και ιδανικά. Την απαιτούν και την έχουν. Την κερδίζουν.

Ανοίγω τα μάτια και βλέπω το σήμερα. Βλέπω ιδιωτικά πανεπιστήμια να πουλούν πτυχία στους λίγους και εκλεκτούς. Βλέπω μια παιδεία που έχει καταντήσει επαγγελματική επιμόρφωση. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα που αποσκοπεί στην δημιουργία μιας κοινωνίας υπαλλήλων – ρομπότ, που θα δουλεύουν χωρίς να σκέφτονται και χωρίς να διαμαρτύρονται.

Βλέπω παιδιά με χαμηλωμένο το βλέμμα και τα κεφάλια σκυφτά. Μια νεολαία που έχει πάψει να προσβλέπει με πίστη στο μέλλον και δεν τολμά να ελπίζει για κάτι καλύτερο. Άβουλα όντα που δέχονται παθητικά τις επιταγές τους κατεστημένου. Απλούς θεατές στο έργο της ζωής τους, αδύναμους να φωνάξουν και να διεκδικήσουν το μέλλον τους. Ένα μέλλον που το φτιάχνουν άλλοι για αυτούς αντί για αυτούς.

Βλέπω μια κυβέρνηση ανδρείκελο που χειραγωγείται από πολυεθνικές εταιρίες και εγκληματίες. Ένα παρακράτος που διοικείται «σεμνά και ταπεινά» από άτομα πνιγμένα στα σκάνδαλα, στη διαπλοκή, στη διαφθορά, στην υποκρισία, στο ψέμα και στην αναξιοπιστία. Ένα τσίρκο με άθλιους παλιάτσους.

Βλέπω μια νέα γενιά τρομοκρατών – δολοφόνων, η οποία γνωρίζει ότι «η κοινωνία έχει πιάσει πάτο» και ότι «ζούμε στο τέλμα της συνείδησης». Κι επειδή ακριβώς το γνωρίζει, χρησιμοποιεί πολιτικά προσχήματα ως άλλοθι για τις στυγνές δολοφονίες που διαπράττει.

Βλέπω παρέες δολοφόνων να στέλνουν προκηρύξεις και, μέσω αυτών, να καλούν, όσους «δεν γουστάρουν αυτόν τον κόσμο και τους υποτελείς του» και «δεν τους έχει απομείνει καμία ελπίδα να δουν να αλλάζει η πραγματικότητα που τους επιβάλλουν», να λάβουν μέρος «στις ένοπλες δολοφονίες εναντίον του ανθρώπινου δυναμικού του συστήματος».

Βλέπω νέα παιδιά με πολύχρωμα όνειρα, χωρίς ενδιαφέρον και σαφείς στόχους, να συμμαχούν με ομάδες ψυχικά άρρωστων δολοφόνων, να σκοτώνουν αθώους και να αποτελούν «μεμονωμένα περιστατικά» που «κάνουν τον πόνο τους δύναμη», «την απελπισία τους οργή» και «εκδηλώνουν με πράξεις την αποστροφή τους στο σύστημα».
Κλείνω τα μάτια και φτιάχνω το μέλλον. Βλέπω μια Ελλάδα που έχει γίνει Έθνος δημιουργών. Μια χώρα αξιών, ήθους, Δημοκρατίας και Πολιτισμού. Βλέπω νέους που αντικαθιστούν το τετριμμένο με το όραμα. Νέους που επαναστατούν, κρίνουν, συμμετέχουν και απαιτούν. Νέους που παλεύουν να φτιάξουν τον κόσμο τους όπως πραγματικά τον επιθυμούν. Όμορφο, χειροπιαστό και αληθινό.

Ανοίγω τα μάτια και δεν φοβάμαι πια. Γυρίζω τις πλάτες μου σε αυτό το «σάπιο» πολιτικό σύστημα που παράγει ανασφαλείς ανέργους και σέκτες δολοφόνων και συνεχίζω να κοιτάζω το μέλλον με αισιοδοξία. Γιατί υπάρχει ακόμα ελπίδα. Υπάρχει ακόμα δρόμος ..... για όσους συνεχίζουν να ονειρεύονται........

Μπόγδου Πόπη
Παιδαγωγός
pinbogdou@yahoo.gr












Share/Bookmark ΕΧΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ...
Related Posts with Thumbnails